رییس دانشگاه آزاد اسلامی استان البرز، چهارمین اصل را خودبسندگی دانست و بیان کرد: خودبسندگی به معنای خودکفایی و استفاده از مصالح محلی و بومی و سازگار با طبیعت است.
رییس دانشگاه آزاد اسلامی استان البرز، دومین اصل را درون گرایی عنوان کرد و ادامه داد: در معماری سنتی ایرانی، نپرداختن به ظاهر و در عوض کار روی حالات درونی و نمای داخلی بسیار چشمگیر بوده است.
نهی از اشرافیت با ایجاد هشتی، ایجاد دالان های پر پیچ وخم و ایجاد حیاط مرکزی، ایجاد سلسله مراتب فضایی(تعریف ورودی های مشخص برای بنا، تفکیک فضا به عرصه های عمومی، نیمه عمومی و خصوصی)، ایجاد محرمیت (تفکیک خانه به اندرونی و بیرونی، ایجاد پیش ورودی برای ورود به فضاهای دیگر، قرار دادن اندرونی در بیشترین فاصله از بیرونی)، ایجاد مرکزیت(ساخت حیاط به عنوان مرکز بنا، ورود به طبیعت به بهترین شکل در حیاط، استقرار فضاهای مختلف در اطراف حیاط) و ایجاد خلوت (ساخت فضاهایی مانند صندوق خانه، پستو، بالاخانه، اتاق های گوشواره ای) می شود.
این استاد تمام گروه معماری و شهرسازی تبیین کرد: سومین اصل در معماری سنتی نیازش بوده بدین معنا که فن اجرای ساختمان در گذشته کاربرد زیادی داشته؛ اما اکنون کمتر استفاده می شود.
این فن برای هماهنگ کردن اندام های ساختمان، زیبایی و تناسب به کار می رفت که به آن پیمان می گفتند، یعنی از یک اندازه و مقیاس استفاده و تنوع ایجاد کردن.
کلانتری خلیل آباد در ادامه توضیح داد: در تمدن اسلامی، مسکن برای مسلمانان محلی بوده که از نظر مادی، معنوی و روانی نیازهای او را مرتفع می کند و مطابق با تعالیم اسلامی، مهد و گهواره و سکونت گاه انسان است.
در مردم واری پرهیز از تشخص (پرهیز از خودنمایی در ظاهر بیرونی)، رعایت مقیاس فضایی (فضای بزرگ تر و مجلل تر برای مهمانان و فضاهای کوچک و با عمق زیاد برای خانواده ها، پرهیز از ارتفاع بلند (سقف بناهای داخلی کوتاه تر و هشتی و دالان بلندتر)، تأمین نیازهای مختلف افراد سالکن (پیش بینی فضا برای گروه های سنی و جنسی) بوده است.
انتهای پیام/4078/4121/
کلید واژه ها: معماری – استفاده – معماری معاصر – رییس دانشگاه آزاد اسلامی – دانشگاه آزاد اسلامی – رییس دانشگاه آزاد – پرهیز – تزیین – تزیینات – معماری ایرانی – سنتی – خانه – رییس دانشگاه – تزیینات خانه – ساختمان سازی – دانشگاه آزاد – معماری سنتی – توان – قابل – ساخت – دانشگاه – خبرنگار – ساختمان – نخستین – برگزار – زیبایی – بیهوده – اسلامی – ایرانی – اعتدال
منبع: https://www.ghatreh.com/news/nn64353783/%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B5%D8%B1-%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87
کلانتری خلیل آباد تأکید کرد: این درون گرایی علل گوناگون دارد که شامل ایجاد امنیت بیشتر، اقلیم منطقه (که درون گرایی را ضروری می کند)، فرهنگ و جهان بینی که این ویژگی معماری شرقی است.
وی افزود: استفاده از مصالح بومی و محلی، اعتدال در تزیینات خانه (سادگی نمای خارجی و تزیین نماهای درونی)، استفاده از تزیینات کاربردی، شیشه های رنگی در درب و پنجره ها در عین زیبایی برای کاهش شدت آفتاب و ترکیب نور برای فراری دادن حشرات، ایجاد کاربندی (برای مردم وار کردن سقف و کوتاه تر کردن آن) میانه روی در وسعت بنا(پرهیز از ساخت فضاهای غیر ضرور و بیش از نیاز خانواده) ایجاد فضاهای چند عملکردی با قابلیت استفاده از فضا در زمان های مختلف)، استفاده نکردن از تنظیم کننده های مصنوعی برای سرمایش و گرمایش و نور، طراحی مسکن در راستای قبله، ارتفاع مناسب مسکن، ارتباط انسان در مسکن با آب و گیاه، نور و جریان هوا برای برقراری ارتباط انسان با آسمان، ماه، ستاره و خورشید از کاربردهای متداول در زمینه پرهیز از بیهودگی در معماری سنتی بوده است.
برای نوسازی همیشه مصالح در دسترس بود به عنوان نمونه در پوشش سقف نواحی جنگلی و کوهستانی از تخته و چوب و نواحی ساحلی دریا از گالی (نوعی علف)، در نواحی گرم و خشک از خشت و کاه گل برای مصالح با ظرفیت حرارتی مثل کاه گل، سنگ کف استفاده می شد.
رییس دانشگاه آزاد اسلامی استان البرز به استحکام و ایمنی در خانه، نور در خانه، تزیینات، زیباسازی خانه، ابعاد معنوی شرف و برکت در خانه اشاره کرد و خواستار طراحی بر مبنای اصول اسلامی و ایرانی شد.
نمای خارجی و بیرونی فاقد هرگونه تزیین بوده و در درون خانه اندرونی و بیرونی وجود داشته که اندرونی ویژه خانواده و دارای تزیینات و بیگانگان به آن دسترسی نداشتند؛ اما بیرونی ویژه مهمانان و بیگانگان بوده و درون گرایی در خانه های سنتی نوعی امنیت و محرمیت ایجاد کرده بود.
وی تشریح کرد: مسکن جایی بوده که انسان در آن حس تعلق به مکان پیدا کرده و این حس تعلق به مکان رابطه ای ناگسستنی بین انسان و خانه، برقرار می کند و تدابیر موجود در طراحی خانه های ایرانی ـ اسلامی موجب شده که شکل و محتوی زندگی در صورت و معنای معماری سنتی تجلی پیدا کند.
رییس دانشگاه آزاد اسلامی استان البرز، آموزه های مهم معماری خانه های سنتی را که در معماری معاصر قابل استفاده بوده را تشریح کرد.
وی توضیح داد: پنجمین اصل در معماری سنتی مردم واری بوده، یعنی رعایت تناسب میان اندام های ساختمان با اندام های انسان به عنوان نمونه اتاق سه دری برای خوابیدن و رفع نیازهای خانواده، ورودی بلندتر از قد انسان، طاقچه به گونه ای بوده که به آسانی در دسترس باشد به صورت نشسته یا ایستاده و در واقع می توان گفت مردم واری متناسب با نیازهای مردم در عملکردها و زمان های مختلف تعریف متفاوت می یابد.
این فناوری در تقارن در بناهای قدیم(تقارن محوری در کلیت فضا، تقارن نقطه ای در ارتباط با جزییات) و تعادل می توان دید (تعادل سازه ای و ایستایی و قرار گرفتن هر چیز در جای خود) بوده است.
در خانه های قدیم ساخت وساز با مصالح محلی انجام می گرفت و با شتاب بیشتری انجام گرفته و ساختمان با طبیعت سازگارتر می شد.
– به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار برگزار شد، اظهار کرد: آموزه های مهمی که معماری خانه های سنتی در بردارد و می توان در معماری معاصر از آن بهره جست در چند اصل می توان خلاصه کرد؛ نخستین اصل پرهیز از بیهودگی است، به گونه ای که در معماری ایرانی تلاش شده کار بیهوده در ساختمان سازی نکنند و از اسراف پرهیز کنند.
اسلام به گزینش همسایگان پیش از گزینش خانه، حریم خانه، وسعت خانه، ارتباط با طبیعت، نگهداری حیوانات اهلی مثل کبوتر، مرغ، خروس و پرندگان دیگر و گوسفند تأکید داشته است.
