او در کمپین جدیدی به کمک تواناییهای خود توانسته زرهی مانند لباس این شخصیت در فیلمهای تخیلیاش بسازد. بیشتر شخصیت پردازیهای فیلم بسیار جا افتاده و حرفهای صورت گرفتهاند؛ مثلاً در مورد کاراکتر خانم “میراندا تیت” که یکی از شرکای شرکت و پروژهی هستهای نجات دنیاست و به شدت عاشق وین (بتمن) است؛ او (که خود به تنهایی سوژهی یک داستان است) با اینکه دیالوگ کمی هم دارد به واسطهی معرفی درست از گذشتهاش، ذکر علایق شخصی، نحوهی تعاملش با دیگران، تبیین انگیزهها و اهدافش در فعل و انفعالات داستان و دیگر پارامترهای اصول شخصیت پردازی، به خوبی در یک کاراکتر کامل و سینمایی ظاهر شده است.
پس اشتباه میکند، زمین میخورد و بلند میشود تا دوباره یاد بگیرد و در طول فیلم تکامل شخصیت او را بخوبی میبینیم. در لیگ عدالت، فیلم گروهی از ابرقهرمانان دیگر را معرفی میکند، بنابراین بتمن هرگز تمرکز کامل را به دست نمیآورد، و در BvS چیزهای زیادی برای تجزیه داستان و شخصیت وجود دارد که ظاهر افلک را تحت الشعاع قرار میدهد. شاید اگر The Dark Knight کنسل نمیشد هرگز سری آرکام ساخته نمیشد. یکی از بهترین فیلم های بتمن The Dark Knight Rises است. این موضوع اشارهای به بازیگران نقش مترسک یعنی Cillian Murphy و Jeffrey Combs در سهگانه Dark Knight و همچنین The New Batman Adventures دارد. بازی در نقش ریلدر در این نسخه از فیلم بتمن، برعهده Paul Dano است. بازی هنرمندانه کریستوفر ریو در نقش اصلی ویژگی مثبت دیگر فیلم است که باعث شد علاقهمندان به سینما تا سالهای سال او را با همین نقش سوپرمن به یاد آورند؛ حتی وقتی ناملایمتیهای زندگی کارش را به نشستن روی صندلی چرخدار کشاند.
این شخصیت کارتونی یک ابرقهرمان مبارزه با ظلم و ستم است، بنابراین اینکه بتواند خود را در نقش قرار دهد و این شخصیت قهرمان را بازی کند، بدون شک آرزوی هر پسری است. این شخصیت روانپزشکان را هم شیفتهٔ خود کرده و بسیاری از آنها به دنبال فهم روان او هستند. به هر حال هنوز هم این صحنهها از سطح بالایی برخوردارند اما به نظر میرسد امروز دیدن گرافیک رایانهای فیلم و نوع استفاده از دوربین در صحنههای مبارزه، تأثیر و گیرایی سابق را ندارد. اگر فیلم جدیدی را میساختیم که درست بعد از اتفاقات «سوپرمن ۲» روایت میشد، چه میشد؟ البته با در نظر گرفتن اینکه اسنایدر بعد از فاصله گرفتن از کتابهای اصلی چه افتضاحی به بار آورد، شاید وفادار ماندن به کتاب تصمیم بهتری بوده است. این فیلم همانند خودآزاری است که به ما یادآوری میکند، از دورهای که فیلمهای اصلی سوپرمن در آن ساخته شدند زمان زیادی میگذرد.
این تفاوت چیزی بود که در نسخه اصلی به آن پرداخته نشد و میتوان گفت که بری آلن را تبدیل به تغییریافتهترین قهرمان اسنایدر در این دو نسخه کرد. با این که این تصور هم ممکن است برای برخی خوشایند باشد اما بری و بقیهی بازیگران در فیلم فقط این طرف وآنطرف میروند. بتمن ۱۹۸۹ نیز مثل سوپرمن از نخستین فیلم های ابرقهرمانی بود که علاقه و خلاقیت زیادی صرف ساخت آن شد و نکات و ویژگیهای بدیعی در آن میتوان یافت. «جوخه انتحار» بازیگرانی قوی مثل ویل اسمیت Will Smith ، مارگو رابی Margot Robbie و وایولا دیویس Viola Davis را گرد هم آورد.
«بازگشت سوپرمن» با این که با کارهای اول ریو قابل مقایسه نیست، اما تلاشی قابل تأمل به شمار میآید. در آن زمان، به گفته هالیوود ریپورتر، کمپانی برادران وارنر در حال ارزیابی مجدد رویکرد خود به فیلمهای ابرقهرمانی پس از انتشار فیلم «بتمن علیه سوپرمن» بود که باعث شد فیلم افلک به حاشیه رانده شود. ریوز مدام میخواست که مجدد اجرا کند، البته پتینسون خسته و ناامید فکر میکرد داراست متعددی تکرار میکند. جایگاه بالای فیلم در این لیست نشان میدهد که دیسی فیلمهای به مراتب بدتری از این فیلم را در کارنامهی خود دارد. جای تاسف دارد که باید در اینچنین فیلمی بازی کند، فیلمی که هر چیزی که در مورد دو فیلم اول سوپرمن دوست دارید را گرفته و از شکل میاندازد.
