یکی از اصولی که در بیشتر خانه‌های قدیمی رعایت می‌شد، حفظ حریم محارم خانه بود بنابراین معماران فضایی را به اسم هشتی مابین در ورودی به خانه و حیاط ایجاد می‌کردند که به آن کریاس آرام گاه، طاق، ایوان، رواق و آسمانه هم می‌گفتند.
حفظ حریم محارم خانه با ایجاد هشتی در خانه‌های تاریخی – خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان
منبع: https://www.mehrnews.com/news/5911595/%D8%AD%D9%81%D8%B8-%D8%AD%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D9%85%D8%AD%D8%A7%D8%B1%D9%85-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF-%D9%87%D8%B4%D8%AA%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C
معماران و مالکان خوش ذوقی هم بودند که این هشتی ها را با کاربندی‌های مختلف به ورودی زیبا برای منزل تبدیل می‌کردند. تزیینات سقف، ایجاد حوضچه‌هایی وسط هشتی از جمله این هنرها بود که درون هشتی جا می‌گرفت. در گوشه و کنار این فضا، چراغدان نصب می‌شد تا نور شب را تأمین کند.
در شهرهایی که گرما زیر نور آفتاب اذیت کننده بوده داخل هشتی، سکوهایی برای نشستن وجود داشت پس اگر کسی وارد این هشتی می‌شد؛ می‌شد تا رسیدن میزبان در آنجا به انتظار بنشیند یا حتی گفتگویی کوتاه در همان مکان با میزبان داشته باشد به نحوی که در بیرونی بسته می‌شد. در این صورت آن فرد به خانه نرفته بود اما در عین حال در کوچه هم نمانده بود بلکه در فضایی ما بین خانه و کوچه قرار داشت.
هشتی بعد از سردر ورودی خانه قرار می‌گرفت و معمولاً چند ضلعی بود اما در برخی از شهرها به شکل دایره یا مربع هم ساخته می‌شد.
