وی افزود: سیاست گذاری، تصمیم‌گیری، برآورد و تأمین هزینه‌ها، طراحی و اجرای سازه‌های الحاقی بر روی آثار تاریخی توسط گروه‌های تخصصی انجام می‌شود و ویژگی آثار مکشوفه از نظر کیفیت، سلامت، جزئیات، تزئینات، موقعیت قرارگیری، دوره تاریخی و مصالح در انتخاب ساخت پوشش حفاظتی مؤثر است.
مجری طرح گفت: برآیند مطالعات انجام شده به همراه تجزیه و تحلیل آنها نهایتاً به تدوین معیارهایی برای حفاظت از آثار معماری که در حین کاوش‌های باستان‌شناسی کشف می‌شوند منتج شد.
منبع: https://www.mehrnews.com/news/5746126/%D8%AA%D8%AF%D9%88%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D9%81%D8%A7%D8%B8%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%A7%D9%88%D8%B4-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، علیرضا شاه محمدپور عضو هیأت‌علمی پژوهشگاه و مجری طرح گفت: در طی بسیاری از حفاری‌های باستان‌شناسی آثار معماری هویدا می‌شوند که نیاز به حفاظت و مرمت دارند و یکی از روش‌های نگهداری از این آثار ساخت پوشش حفاظتی بر فراز آن‌هاست که انتخاب چنین روشی برای جلوگیری از فرسایش و تخریب آثار به مؤلفه‌های مختلفی بستگی دارد.
وی خاطرنشان‌کرد: در این پژوهش ضمن مروری بر طرح‌های اجرا شده در نقاط مختلف جهان، به نمونه‌هایی در داخل کشور اشاره شده است.
عضو هیأت‌علمی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری افزود: میزان کارایی سازه از نظر محفوظ ماندن آثار و همینطور کیفیت آن به عنوان یک عنصر ساختمانی جدید، باید در دوره‌های زمانی مشخص پایش شود.
